Corona 7
- Details
Het universum is zich met me komen bemoeien. Biedt me een glooiend landschap aan, waar ik doorheen kan lopen. Geeft me verf in handen waar ik cirkels mee schilder op een schelp. Laat me uitrusten op een terras, terwijl boven mij de sterren zijn. Laat me spaghetti eten, gekruid met tandoori. Doet me lachen, omdat ik altijd maar 'goh' blijf zeggen. Geeft me een uitweg, doorheen mijn opgeslagen ervaringen.
Corona 6
- Details
Wat heeft het lang geduurd, het zoeken, het onderweg zijn. Wat kostte het veel tijd en energie. Wat was het lijdend vaak, want moeilijk. Wat was het hard neer gaan, zo keer op keer. Een telkens opnieuw onderbroken worden. Uit de stroom geraken. Uit het leven vallen.
Corona 5
- Details
Nog niet eerder, meen ik, heeft mijn gezicht zich zo geroerd. Elk spiertje, elke cel, elke vezel laat zich in vol vermogen gelden. Elk haartje, waaiend voor m'n ogen, kriebelt me. Uit zichzelf wordt het niet rustig. Het is daarom dat ik niet kan voorkomen dat mijn handen het iedere vijf minuten even aan dienen te raken. Ik weet het, dat dat verboden is. Waarom, vraag ik mij dan ook af, doe ik toch altijd wat niet mag?