Beste wandelaars

De wandeling van zondag 23 juni kan niet doorgaan, daar ik een blessure heb aan mijn knie. 

Vanaf september 2024 zal het aanbod van de stiltewandelingen een verandering ondergaan. Een update hierover kun je in augustus hier lezen!

Ik wens iedereen alvast een mooie zomer toe!

 

 

Over wandelen

Eerder per toeval, zijn mijn wandelingen begonnen. Mijn kindertijd bracht ik door op het platteland. Ik groeide op in een tijd waarin van gsm's en computers nog geen sprake was. Buiten spelen was er dan ook heel eigen aan het kind-zijn. Door een verhuis tijdens mijn puberteit, werd het dorp ingeruild voor de stad. Het begrip ruimte kreeg hierdoor een andere invulling. Het buiten zijn, een nieuwe context. Ik verloor mijn voeling met het fietsen van lange afstanden door weer en wind. Met klimmen in holle bomen, waarin vriendschappelijke onderonsjes plaatsvonden. Met de blijdschap van het ongelimiteerd ravotten. Met het plukken van boshyacinten, het vangen van salamanders, het vinden van kogels op de velden.

Sinds enkele jaren kwam, met het ontmoeten van een nieuwe geliefde en het opnieuw verhuizen naar de boerenbuiten, het wandelen. De omgeving verkende ik aanvankelijk en hoofdzakelijk, al lopend. Een passie die ik - hopelijk tijdelijk - moest stilleggen, omwille van diverse blessures. T.a.v. louter en alleen wandelen, ondervond ik dan ook eerst heel wat weerstand. Maar stilaan, al doende, gebeurde er iets onverwacht en verrassend. Meer en meer ontdekte ik dat ik te midden van al dat buiten en net in de beweging van het wandelen, innerlijk sterk in contact kwam met mezelf. Dat wie ik ben, wat ik kan en wat ik wil, begonnen samen te vallen, in confrontatie met de afwisseling van de seizoenen en alle natuurelementen. Een dankbaar, waardevol en welkom thuiskomen, na lang te zijn weggeweest. Mijn liefde voor beweging en onderweg zijn, voor het natuurlijke, voor taal in woord en beeld, het ontvouwde zich in een andere dimensie en leefde op. Ik kreeg zoveel nieuwe inzichten, deed zoveel andere kennis op. Naast een integratie in mijn eigen proces, werd het ook een manier van werken. Na het stappen van letterlijk honderden en honderden kilometers kan ik stellen dat dit me intussen erg eigen is geworden. En is het idee ontstaan, één en ander met mekaar te combineren. En vooral ook, te delen.

Hiertoe de 'Stiltewandelingen', waarin de focus ligt op het in groep, in stilte te wandelen. Gekoppeld aan reflectie, aan uitwisseling, aan verdieping. En/of de 'Therapeutische wandelingen', die één op één zijn, waarin de therapie/coaching niet plaatsvindt in een praktijkruimte, maar al wandelend in de natuur.