De ziel
- Details
Zij heeft een veel te grote, donkerblauwe jas aan met een beige muts die net tot op haar ogen valt. Ze zit net als ik in de trein, op de bank aan de andere kant van het gangetje. Ze eet een belegd broodje, hoogstwaarschijnlijk gekocht in de broodjesketen Panos, in het station. Wat elke dag honderden mensen zo doen. Die broodjes zijn ingepakt in een tamelijk hard soort, doorzichtig plastic. En vervolgens nog es in een luidruchtig papieren zak.
Tijd
- Details
Van achter mijn bureau hoor ik welk weer het is. Want autobanden doen water omhoog spatten op het wegdek. Nu is het blad echt wel gevallen zeg maar.
Ja
- Details
Het moet van de jaren '80 geleden zijn dat ik de behoefte voel om me maatschappelijk opnieuw voor iets te engageren. En als ik me nog eens engageer, wel dan hiervoor. Graag voeg ik me bij die mensen die een samenlevingsvorm willen waarin negativiteit ondermijnd wordt. Waarin verzuring niet kan gedijen. Die streeft naar geweldloze communicatie. Die verbinding creëert, in plaats van verwijdering.